مدیرکل یونسکو در پیامی به مناسبت روز جهانی اقیانوس ها تاکید کرد: اقیانوس ها معیار اندازه گیری سلامت زمین هستند.

اودری آزوله در پیام خود به مناسبت روز جهانی اقیانوس ها با رویکرد نوآوری برای اقیانوس پایدار عنوان کرد:
هر ساله ، اواخر ماه می و اوایل ژوئن ، یونسکو سه روز بین المللی را جشن می گیرد، این روزها فرصتی مهم برای توجه به سه عامل مهم و موثر در تغیرات آب و هوایی است: تنوع زیستی ، آب و هوا و اقیانوس ها.
روز سوم توجه ما را به یک مسئله مهم جلب می کند: اقیانوس ها. آنها بخش اعظمی از سطح زمین – ۷۰ درصد- را پوشش می دهند به گونه ای که رنگ سیاره ما متاثر از آن هاست. به همین ترتیب، آنها معیار مناسبی برای اندازه گیری وضعیت سلامتی کره زمین هستند. با مشاهده آن ها می توانیم موقعیت خود را درک کنیم.
از نظر آب و هوایی، گرم شدن و اسیدی شدن اقیانوس ها عواقب مضری برای زندگی دریایی و زمین دارد: مطمئناً افزایش سطح آب، زندگی جوامع مستقر در سواحل و کشورهای جزیره ای را تهدید می کند. علاوه بر این خطر نگران کننده تری هم وجود دارد که ممکن است به واقعیت بپیوندند و آن این است که اقیانوس ها قادر به انجام عملکرد تنظیم آب و هوا نباشند، عملکردی که سال ها به آن مشغول بوده اند.
از لحاظ تنوع زیستی، موضوع حتی نگران کننده تر است. جائیکه که زندگی از آنجا ریشه گرفته، تنوع یافته و گسترده شده، و همچنین جایی که تا حد زیادی ناشناخته مانده است، این مکان به شدت مورد تهدید قرار گرفته است.
ما به واسطه کار کمیسیون بین دولتی اقیانوس شناسی یونسکو که امسال ۶۰ سالگی خود را جشن می گیرد، به خوبی از این بحران های به هم پیوسته و متقابل آگاه هستیم. ما همچنین می دانیم که در چه جایی باید اقدام کنیم. با این حال، هنوز باید مسائل را بررسی کنیم و به طور گسترده ای بسیج شویم تا بتوانیم اتفاقات اجتناب ناپذیر را مدیریت کنیم و از رویدادهای برگشت ناپذیر جلوگیری کنیم.
COVID-19 این فرصت را برای ما فراهم می آورد تا با همکاری یکدیگر برنامه های عملی بلندپروازانه ای را تدوین کنیم. این امر در مورد آب و هوا، تنوع زیستی و اقیانوس ها صدق می کند، همانطور که پیتر تامسون ، نماینده ویژه سازمان ملل متحد در زمینه اقیانوس ها، چند روز پیش توضیح داد: “اگر تا به حال مساله ای در امور انسانی وجود داشته که باید مورد توجه قرار می گرفته، این همان مساله است.”
با ورود به دهه علوم اقیانوسی سازمان ملل برای توسعه پایدار، وظیفه ما این است که از این فرصت استفاده کنیم.
ما باید از این فرصت استفاده کنیم تا بیشتر در مورد اقیانوس ها بیاموزیم، زیرا آن ها اغلب برای ما ناشناخته مانده اند و هنوز در برگیرنده اسرار بسیاری هستند که فقط ما می توانیم آنها را کشف کنیم.
ما باید از این فرصت استفاده کنیم، تا بتوانیم آزادانه به تخیل و نوآوری بپردازیم، امری که برای مقابله با این وضعیت نگران کننده به آن نیاز داریم. به همین دلیل است که ما نوآوری را به عنوان موضوع بزرگداشت روز جهانی اقیانوس ها انتخاب کرده ایم.
ما باید از این فرصت استفاده کنیم تا زنگ هشدار را بلندتر از قبل به صدا در آوریم، شاید گسترده تر از آنچه تاکنون انجام داده ایم، زیرا هیچ راه حل فنی نمی تواند جایگزین درک گسترده و شخصی نسبت به تهدیدات اقیانوس ها، رازها و زیبایی آنها شود.
پابلو نرودا، شاعر اهل شیلی، که اقیانوس برایش بسیار عزیز بود، نوشته “من به اقیانوس احتیاج دارم زیرا اقیانوس به من می آموزد.” در روز جهانی اقیانوس ها، از شما دعوت می کنم اقیانوس ها را معلم خود قرار دهید، تا از آن ها بیاموزید و برای آن ها اقدام کنید.

چاپ

هنگامی که دو تیم ملی شبه جزیره های کره در مراسم آغازین المپیک زمستانی سال گذشته در پیونگ چانگ، در کنار یکدیگر رژه رفتند، بار دیگر قدرت ورزش در ایجاد صلح و آشتی نمایان شد.

چند ماه بعد و با وساطت یونسکو، جمهوری دموکراتیک خلق کره و جمهوری کره تصمیم گرفتند کشتی سنتی کره با نام ssirum را در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت کنند. در این فهرست چندین ورزش و بازی سنتی از سراسر جهان، به رسمیت شناخته شده اند. این نمونه ها به خوبی بیانگر قدرت ورزش در ایجاد مسیر صلح و گفت و گو برای اتحاد مردم است.

فارغ از سن، جنسیت و قومیت، همه مردم از ورزش لذت می برند و ورزش از لحاظ رسایی و فراگیری، بی همتاست. مهم تر این که ورزش موجب ترویج ارزش های جهانی می شود، ارزش هایی فراتر از زبان و فرهنگ مانند فراگیری و دربرگیری. تاریخ مملو از داستان های الهام برانگیزی است که نشان می دهد گسترش فرصت های ورزشی چگونه منجر به مشارکت در جامعه می شود و تعصب علیه زنان، اقلیت های قومی و افراد دارای معلولیت را از بین می برد.

ورزش بسیار با اهمیت است، سال گذشته، مجمع عمومی سازمان ملل ورزش را به دلیل نقشی که در ایجاد صلح، توانمندسازی افراد و بهبود سلامتی دارد، به عنوان عامل توسعه پایدار به رسمیت شناخت.

یونسکو برای گسترش این سلامتی و تندرستی – و همچنین ارزش هایی چون روحیه تیمی، نظم، برابری، بازی عادلانه و احترام – با فدراسیون بین المللی فوتبال (FIFA) و برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد (WFP) همکاری می کند تا دسترسی کودکان به ورزش را از طریق توزیع توپ فوتبال و حمایت از معلمان برای گنجاندن ورزش در برنامه های درسی، افزایش دهد.

ادسون آرانتس دو ناسیمیونتو، ملقب به  “Pelé قهرمان یونسکو برای ورزش و فوتبالیست برزیلی، گفته: “ورزش برای جوانان بسیار الهام بخش است.” این الهام منحصر به فرد موجب شده که ما در یونسکو عمیقا متعهد به کار با جوانان در سراسر جهان باشیم تا آن ها بتوانند در جوامع خود مشارکت داشته باشند و به تحولات مثبت از طریق ورزش کمک کنند.

روز بین المللی ورزش برای صلح و توسعه، تمامی مردم – فارغ از سن و پیشینه – را تشویق می کند که برای سلامت ذهنی و فیزیکی بهتر و همچنین برای تقویت صلح پایدار بر اساس احترام و گفت و گو، در فعالیت های ورزشی مشارکت داشته باشند.

چاپ

پیام خانم اودری ازوله مدیر کل یونسکو به مناسبت مراسم بزرگداشت دهمین سالگرد

ثبت نوروز در فهرست میراث فرهنگی معنوی یونسکو

تهران، جمهوری اسلامی ایران

پنجشنبه ۹ اسفند ۱۳۹۷

عالی جنابان، خانم ها و آقایان

بسیار خوشوقتم که به مناسبت مراسم بزرگداشت دهمین سالگرد ثبت نوروز در فهرست میراث فرهنگی معنوی یونسکو پیامی برایتان داشته باشم.

نوروز آغاز سالی نو و طلیعه بهار است. در حالی که همه ما مشتاقانه روزهای گرمتر و بیداری دوباره طبیعت را انتظار می کشیم، خوشحالم که شما در شهر جذاب تهران، این رویداد را با اجرای موسیقی و نمایش های دیگر جشن می گیرید که در واقع پرتوی است از غنای تجلیات فرهنگی که به زندگی میلیون ها نفر در ایران می تابد، میراث مشترکی که در گستره آسیای مرکزی، و جنوب و غرب آسیا نیز جشن گرفته می شود.

نوروز نماد برجسته ای است از اهمیت میراث فرهنگی معنوی که نسل به نسل منتقل می شود و به برگزارکنندگان آن هویت و پیوستگی می دهد. ترانه ها، رقصها، افسانه سرایی ها، آیین ها و بازی های سنتی و جمع شدن بر سفره خوردنی های جشن های نوروزی شاهد زنده ای است از تنوع خلاق که ارزش های صلح، همبستگی میان نسل ها و درون خانواده ها، درک متقابل و روابط خوب بین همسایگان را ترویج می کند.

دوستی همجوارانه میان کشورهایی که در آن نوروز جشن گرفته می شود، این امکان را فراهم ساخت تا نوروز در سال ۲۰۰۹ بطور مشترک توسط آذربایجان، هند، ایران، قرقیزستان، پاکستان، ترکیه و ازبکستان در لیست میراث فرهنگی ناملموس بشریت تحت کنوانسیون ۲۰۰۳ برای حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس ثبت گردد و در ادامه به افغانستان، عراق، قزاقستان، تاجیکستان و ترکمنستان در سال ۲۰۱۶گسترش یابد.

این ثبت نتیجه تلاش ها و همکاری های طولانی میان این کشورها بوده و نشان دهنده تمایل مشترک برای به رسمیت شناخته شدن نوروز توسط جامعه بین المللی است.

این امر همچنین راه را برای تصویب قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در به رسمیت شناختن ۲۱ مارس به عنوان روز بین المللی نوروز هموار نمود. مطمئنم که رونمائی از «تمبر جهان نوروز» نقش مهمی در تعمیق بزرگداشت جشن های نوروز خواهد داشت و شما امروز از آن لذت خواهید برد.

نوروز، با تنوع، عمق و غنایش، در واقع فرصتی است که می باید همه ما را به هم نزدیک تر کند. جشن های مشترک نوروزی، مردمانی را با فرهنگ ها، ملیت ها، ادیان، مناطق و زبان های گوناگون با هم متحد می کند که از این راه به پیوستگی های مشترک خود پی می برند.

مراسم شما از نظر روحی باز و دربرگیرنده همه است و یک نقطه ورود برای همه افراد از سنین مختلف برای برقراری تماس و ارتباط با دست اندرکاران و جوامع در چارچوب یک جشن فراهم می سازد. پیغام نورز این است: گذر زمان فرصتی برای ساختن پل میان انسان هاست.

برایتان جشن نوروز شادی آرزومندم.

چاپ

ما در این روز، قدرت منحصر به فرد و فراگیر رادیو در گشودن افق های بشریت و ایجاد جوامع هماهنگ را گرامی می داریم. ایستگاه های رادیویی، از شبکه های بزرگ بین المللی گرفته تا پخش کننده های محلی، بیانگر اهمیت رادیو در برانگیختن عموم، افزایش مشارکت مدنی و ترویج درک متقابل با موضوع ” گفت و گو، بردباری و صلح” هستند.

بیش از صد سال از اختراع رادیو می گذرد و در این سال ها رادیو موجب شکل گیری گفت و گوهای جدید و انتشار ایده های نو به خانه ها، دهکده ها، دانشگاه ها، بیمارستان ها و مکان های کاری شده است. تا به امروز، گفت و گو از طریق امواج رادیویی، در واقع همچون پادزهری در برابر احساس منفی است که نسبت به ارتباط آنلاین وجود دارد، به همین دلیل است که یونسکو در تلاش است تا تعداد و تنوع ایستگاه های رادیویی را در سراسر جهان، افزایش دهد.

رادیو در حال حاضر نیز یکی از گیراترین رسانه هاست که با تغییرات قرن ۲۱ سازگار است. رادیو روش های جدیدی را برای تعامل و مشارکت به خصوص در مناطق محروم در گفت و گوهای مهم ارائه می دهد.

برای مثال، زنان روستایی، جزء گروهی هستند که در رسانه ها حضور ندارند و همچنین مردان بی سوادی نیز وجود دارند که رادیو می تواند شاهراهی را برای بیان عقاید آنان و همچنین دسترسی آنها به اطلاعات فراهم کند. یونسکو در جنوب صحرای آفریقا از ایستگاه های رادیویی حمایت می کند. ‌ایستگاه هایی که برای زنان موقعیتی را فراهم می کنند که در گفت و گو پیرامون مسائل نادیده گرفته شده چون ازدواج اجباری، آموزش دختران و مراقبت از فرزندان، مشارکت کنند.‌

در مناطق درگیر جنگ، رادیو می تواند ترس را از بین ببرد و چهره انسانی دشمن پیشین را نمایان کند، برای مثال در شمال غربی کلمبیا، رادیوهای محلی با حمایت یونسکو با تاکید بر کارهای خوب رزمندگان مانند پاک کردن راه های آبی آلوده، زخم های قدیمی را التیام می بخشند.

تنوع زبانی در بیانات رادیویی بسیار مهم است؛ ‌مردم این حق را دارند که بتوانند بیانات خود را به زبان محلی خود بیان کنند که این موضوع امسال و با توجه به اینکه یونسکو جامعه بین المللی را در بزرگداشت سال جهانی زبان های محلی، هدایت می کند، به گونه ای متفاوت خواهد بود.‌

در سرتاسر جهان از ایستگاه های رادیویی زاغه نشینان در کنیا، تا اقلیت ها در مغولستان و جوامع بومی در مکزیک، مشارکت جمعیت های مختلف، جوامع را انعطاف پذیر، بازتر و آرام تر خواهد ساخت.  ما برای حل چالش هایی که با آن ها مواجه هستیم مانند تغییرات اقلیمی، جنگ و افزایش دیدگاه های تفرقه انداز باید از توانایی خود در گفت و گو با یکدیگر و یافتن راه حل های مشترک، بهره بگیریم.

پیام آنتونیو گوترش (دبیرکل سازمان ملل) به مناسبت روز جهانی رادیو

رادیو ابزار قدرتمندی است.

حتی در دنیای امروز که دنیای ارتباطات دیجیتالی است، رادیو بیش از هررسانه دیگری، در دسترس مردم است.

رادیو اطلاعات مهمی را منتقل و درباره مسائل مهم آگاهی بخشی می کند.

رادیو یک بستر شخصی و تعاملی است که افراد می توانند با استفاده از آن دیدگاه ها و نگرانی های خود را بیان کنند.

برای سازمان ملل و به ویژه برای عملیات حفظ صلح آن، رادیو نقش بسیار مهمی در آگاهی بخشیدن به افراد، اتحاد آنان و توانمندسازی افراد درگیر جنگ دارد.

در روز جهانی رادیو، قدرت رادیو در ترویج گفت و گو، بردباری و صلح را به رسمیت می شناسیم.

چاپ

براساس اعلام مجمع عمومی ملل متحد در دسامبر گذشته، امروز ۲۴ ژانویه ۲۰۱۹، به عنوان روز بین‌المللی آموزش  و اولین سال آن نام‌گذاری و ثبت می‌شود. این تصمیم بسیار مهم، نشان‌دهندۀ نقش اساسی آموزش در دستورکار توسعۀ پایدار برای سال‌های پیشِ رو است.

بدون آموزش فراگیر، باکیفیت، عادلانه و فرصت‌های یادگیری مادام‌العمر برای همه، کشورها موفق نخواهند شد تا چرخۀ فقر را که میلیون‌ها کودک، جوان و بزرگسال را به عقب رانده  است، در هم بشکنند. ما بدون تعهد قوی سیاسی به آموزش جهانی، در زمینۀ کاهش تغییرات اقلیم و انطباق با انقلاب فناوری موفق نخواهیم شد، چه برسد به این‌که بخواهیم دختران و پسران به‌طور عادلانه  به آموزش دسترسی داشته باشند.

این روز فرصت مناسبی است تا بار دیگر بر اصول بنیادین آموزش تاکید کنیم: نخست اینکه آموزش حق هر انسان و یک کالای عمومی و یک مسئولیت همگانی است؛ دوم اینکه آموزش، قوی‌ترین نیرویی است که برای پیشرفت چشمگیر در زمینۀ سلامت، رشد اقتصادی، شکوفایی توانایی‌های بالقوه و خلاقیت مورد نیاز برای ایجاد جوامع پایدارتر و تاب‌آورتر در دست ماست، و در نهایت اینکه، ما در زمینۀ آموزش به سرعت به یک اقدام جمعی در سطح جهان نیازمند هستیم.

اهم تصاویر و نمودارها، حاکی از چالش‌های مشروحۀ زیر است: ۲۶۲ میلیون کودک و جوان تاکنون وارد مدرسه نشده‌اند؛ ۶۱۷ میلیون کودک و نوجوان، توانایی خواندن و حل ریاضیات پایه را ندارند؛ تنها کم‌تر از ۴۰ درصد از دختران در جنوب صحرای آفریقا پایۀ اول متوسطه را به پایان می‌رسانند و این درحالی است که حدود ۴ میلیون کودک و جوان مهاجر به دلیل ویران شدن زندگیشان در جریان منازعات و صدمات، از تحصیل بازمانده‌اند.
از آنجایی که جهان در مسیر دستیابی به آموزش فراگیر و باکیفیت و یادگیری مادام‌العمر برای همه قرار ندارد، ما در همکاری‌های جهانی و اقدامات جمعی نیازمند یک جوشش هستیم. چالش ما انجام فعالیت آموزشی برای یکایک افراد از طریق حمایت از فراگیرشدن و عدالت و تساوی در کلیه سطوح آموزشی است، تا هیچ‌کس در این مسیر عقب نماند.

این به معنی توجه ویژه به آموزش دختران، مهاجران، آوارگان و پناهندگان است تا از این طریق به معلمان کمک شود و آموزشی ارائه شود که بیش از پیش پاسخ‌گوی نیاز زنان و دختران است. این امر نیازمند افزایش سریع منابع داخلی و کمک‌های بین‌المللی است؛ زیرا عدم سرمایه گذاری در این زمینه موجب عمیق شدن شکاف و بی‌عدالتی آموزشی و حذف شدن افراد از چرخه آموزش خواهد شد.

یونسکو با دعوت از دولت‌ها و کلیۀ شرکای آموزشی برای انجام گرامی‌داشت روز بین‌المللی آموزش، از آن‌ها درخواست می‌کند تا آموزش را به یک اولویت اصلی بدل نمایند.

همه ما در زمینۀ آموزش سهم عمده‌ای داریم، بیاییم تا با کمک یگدیگر، وعدۀ آن را محقق کنیم.

مترجم: پیمانه پورهادی
کارشناس گروه آموزش

چاپ

امسال، روز جهانی علم برای صلح و توسعه به موضوع علم: حق تمامی انسان ها اختصاص یافته است. هفتادمین سالگرد تصویب بیانیه جهانی حقوق بشر فرصت مناسبی است تا بار دیگر بر حق بنیادین تمامی انسان ها برای دسترسی به علم تاکید کنیم و اقدامات انجام شده در این زمینه را بررسی کرده تا ببینیم که چه اقداماتی برای تحقق این هدف باید انجام شود.

پیشرفت های چشمگیر علم در طول چند دهه گذشته، تحولات بسیاری در زندگی بشر ایجاد کرده است. علم و کاربردهای فراوان بر تمامی ابعاد زندگ بشری تاثیرگذار است. ابتکارات علم زمینه توسعه جوامع را فراهم می آورد، رفاه اجتماعی را بهبود می بخشد، موجب تسهیل زندگی روزانه و همچنین دستیابی به ناممکن ها در زمینه پزشکی، حمل و نقل، ارتباطات و اشتراک گذاری دانش می شود. پیشرفت علم در جامعه عامل توسعه رشد و ثروت است.

اما از آن جایی که علم حاصل هوش و خرد انسان است و در طول قرن ها و هزاره ها انسان ها برای دستیابی به علم در حال تحقیق و بررسی بوده اند، علم به بشریت تعلق دارد و در واقع میراث مشترکی است که همه انسان ها باید از فواید آن بهره مند شوند. توصیه نامه علم و تحقیقات علمی در سال ۲۰۱۷ توسط یونسکو منتشر شد. این توصیه نامه به دولت های عضو یاد آور شد که کسانی که برای پیشرفت علم تلاش می کنند باید توجه داشته باشند که علم باید عامل توسعه پایدار باشد، آموزش محققان را تضمین کند و موجب تقویت جریان آزاد دانش و همکاری های بین المللی شود.

در این توصیه نامه به دربرگیری گروه های مختلف و اخلاقیات نیز توجه ویژه ای شده است. سیاست های عمومی باید موجب تقویت الحاق گروه های اقلیت در جامعه علمی شود. زنان در حوزه علم، فناوری، مهندسی و ریاضیات حضور کمی دارند و تنها ۳۰ درصد از محققان جهان را زنان تشکیل می دهند.

اخلاقیات برای مهار پیشرفت های دیوانه وار علم ضروری است. امروزه، تحولات فناوری تعریف جدیدی از آنچه که می تواند یک انسان باشد، ارائه کرده است. انسان هوشمند با بهره گیری از عقل خود در آستانه عصر جدیدی قرار گرفته و می تواند به ظرفیت هایی دست یابد که دستیابی به آن ها تاکنون غیر قابل تصور بوده است. ما باید تضمین کنیم که چشم انداز فناوری های جدید و پیشرفت های کنونی متناسب با حقوق جهانی انسان ها باشد.

چاپ

میراث دیداری شنیداری بخش مهمی از میراث فرهنگی ما هستند، تصاویر و صداهای ضبط شده بر روی فیلم، نوارهای صوتی و ویدئویی،گذشته ما را زنده می کنند، و رویدادها، صحنه ها و موقعیت هایی را در ذهن ما ثبت می کنند که در صورت نبود این ابزار رسانه ای، این خاطرات یا از بین می رفتند و یا به گونه ای راکد و بی جان باقی می ماندند. میراث دیداری شنیداری، منبع ارزشمند دانش و شاهدی زنده بر تنوع زبانی، فرهنگی و اجتماعی هستند.

از گذشته های دور خاطره ای به شکل میراث دیداری شنیداری باقی مانده و دانشمندان، تاریخ شناسان و شهروندان عادی برای یافتن اطلاعاتی درباره گذشته از این خاطرات استفاده می کنند. اما این میراث شکننده هستند و توسط عواملی چون منسوخ شدن تکنولوژی، رسانه های آنالوگ و عدم توجه کافی، تهدید می شوند. این میراث ممکن است در بعضی از شرایط سیاسی و اجتماعی خاص نیز مورد تهدید قرار بگیرند.

هدف یونسکو از نامگذاری ۲۷ اکتبر به عنوان روز جهانی میراث دیداری شنیداری، افزایش آگاهی عمومی نسبت به حفاظت از این میراث، حمایت از موسسات نگهدارنده این میراث و ترویج دسترسی بیشتر به آن ها است.

یونسکو همچنین دولت ها را به دیجیتالی کردن اسناد دیداری و شنیداری دعوت می کند. علاوه بر این یونسکو بسیاری از منابع دیداری و شنیداری را در فهرست میراث مستند برنامه حافظه جهانی یونسکو ثبت کرده است، برای مثال فایل کنسرت های آرتا فرانکلین و لایونل همپتون در فستیوال جاز مونترو، مستندهایی که در دهه ۱۹۵۰ درباره قبیله کونگ یا Ju’hoansi در صحرای کالاهاری در نامبیا ساخته شده و کنفرانس باندونگ در اندونزی (۱۹۵۵).

امسال، این روز جهانی با همکاری شورای هماهنگی انجمن مجموعه های دیداری شنیداری و با موضوع ” داستان شما ادامه دارد”، ساخته می شود. هدف از انتخاب این موضوع این است که افراد را تشویق کنیم که مجموعه های فردی و خانوادگی خود را از انبارها بیرون آورده و لحظاتی از زندگی و خاطراتی را که به صورت فیلم یا فایل ویدئویی ثبت شده با دیگران به اشتراک گذارند و بدین ترتیب بخشی از گذشته را دوباره زنده کنند.

مجموعه های دیداری شنیداری که گاهی به فراموشی سپرده می شوند، می توانند بخشی از حافظه جمعی ما را شکل دهند و بین نسل های مختلف ارتباط برقرار کنند، هنگامی که احساسات ما به واسطه این میراث برانگیخته شود، این ارتباط بین نسلی شکل می گیرد. در واقع میراث دیداری شنیداری اشیایی بی جان نیستند، بلکه سرشار از معنی، مفهوم و احساسات نسل های پیشین هستند.

یونسکو از شما دعوت می کند که در رویدادهایی که برای این روز تدارک دیده شده شرکت کنید.

چاپ

آموزش، حق اساسی بشر و یک کالای عمومی است که زندگی بشر را از طریق توسعۀ اقتصادی و اجتماعی دگرگون می‌کند؛ موجب ارتقای صلح، دگرپذیری و شمول اجتماعی می‌شود؛ کلید ریشه‌کنی فقر است و کودکان و جوانان را قادر می‌سازد تا توان بالقوۀ خود را شکوفا کنند.

با این حال، در بسیاری از نقاط جهان، کودکان به دلیل کمبود جهانی معلمان حرفه‌ای و با تجربه به‌ویژه معلمان زن درکشورهای کم‌درآمد، از حق برخورداری از آموزش محروم‌اند. در مجموع، علی‌رغم افزایش دسترسی به آموزش، هنوز در سراسر دنیا بیش از ۲۶۳ میلیون کودک و جوان از تحصیل بازمانده‌اند. شگفت آنکه تعداد ۶۱۷ میلیون کودک و نوجوان، یعنی قریب به ۶۰ درصد در سطح جهان، هنوز سواد پایه، یا حساب را به خوبی فرانگرفته‌اند. فقیرترین و در حاشیه مانده‌ترین کودکان از جمله آن دسته از کودکانی که در مناطق متاثر از نزاع و درگیری‌ها زندگی می‌کنند، بیش از سایرین در معرض خطر بازماندن از مدرسه و یا ورود به مدرسه اما با یادگیری اندک هستند.

دستورکار جهانی آموزش که جامعۀ بین‌الملل بدان متعهد شده است، خواستار آموزش از اوان کودکی، ابتدایی و متوسطه درکل جهان برای همه است. برای دستیابی به این هدف، ما باید دسترسی به آموزش باکیفیت را برای هرکودک و جوان فراهم کنیم؛ به تبعیض آموزشی در کلیۀ سطوح نظام آموزشی پایان دهیم و کیفیت آموزش و نتایج یادگیری را به‌طور چشمگیر بهبود بخشیم. این اهداف، درعوض نیازمند افزایش جهانی تعداد معلمان  حرفه‌ای و متبحر و چیزی حدود ۶۹ میلیون معلم بیشتر است.

موضوع روز جهانی معلم ۲۰۱۸ : حق آموزش؛ یعنی حق دسترسی به یک معلم حرفه‌ای بیانگر این واقعیت است. این موضوع همچنین منعکس کنندۀ مفاد بیانیۀ حقوق بشر، مصوبۀ هفتاد سال پیش است که  آموزش را به‌عنوان یکی از حقوق اساسی به‌رسمیت می‌شناسد. امروز ما به دولت‌ها و جامعۀ بین‌المللی، اهمیت حراست از این حق را از طریق سرمایه‌گذاری بر یک نیروی کار آموزشی قوی، به‌ویژه در کشورهای متاثر از نزاع و درگیری یادآور می‌شویم. برای تضمین اینکه کلیۀ کودکان، آمادگی آموختن و یافتن جایگاه خود در جامعه را دارا باشند، معلمان باید آموزش‌های موثری را دریافت کنند تا به کمک آن بتوانند پاسخ‌گوی نیازهای آموزشی همه کودکان، از جمله کودکان مناطق محروم‌تر و در حاشیه مانده‌تر باشند.

و اما کمبود معلم، سدی در راه تلاش برای دستیابی به آموزش عادلانه، فراگیر و باکیفیت برای همه، به‌ویژه در کشورهای بسیار فقیر و و بحران‌زده و نیز مناطقی است که جمعیت جوان آن به‌سرعت در حال رشد است. در پاسخ به تقاضای نیاز به معلمان جدید، مقامات آموزشی اغلب افرادی را در حرفۀ معلمی به‌کار می‌گیرند که یا  کم آموزش دیده‌اند، یا اصلا آموزش‌دیده نیستند، یا از لحاظ صلاحیت و تبحر از شرایط حداقل برخوردارند. در کشورهای کم‌درآمد، پرداختن به مسئله کمبود معلم عمدتا به معنی بزرگ‌تر شدن کلاس‌های درس با تاثیر بسیار مخرب بر کیفیت آموزش و حجم بالای کار معلم‌ها ست.

در نتیجه کودکانِ محروم‌تر و در حاشیه مانده‌تر توسط معلمان بسیار کم تجربه‌ای آموزش می‌بینند که ممکن است دارای قرارداد موقت بوده و هیچ آموزش پیش از خدمت و یا ضمن خدمت دریافت نکرده باشند. معلمانی که در شرایط بحران و یا اضطرار دردسترس هستند، چه بسا برای پاسخ‌گویی به نیازهای پیچیدۀ کودکان حساس و شکننده، به ویژه دخترانی که به واسطه درگیری‌های مسلحانه، خشونت، یا بلایای طبیعی مجبور به فرار از خانه شده‌اند، آموزش ندیده باشند.

علی‌رغم تائیر همگان مبنی بر اینکه معلمان، کلید دسترسی به آموزش باکیفیت برای همه هستند، اما هنوز حرفۀ معلمی عمدتا به‌عنوان یک شغل با ارزش درنظر گرفته نمی‌شود. این امر به یک اندازه، سد راه تلاش برای استخدام و حفظ معلمان در کشورهای ثروتمند و فقیر است. در پاسخ، دولت‌ها و شرکای آموزشی برای بهبود کیفیت آموزش و تربیت معلمان جدید و درحین خدمت، لازم است عملکرد قوی از خود نشان دهند. معلمان باید در ابتدا آموزش باکیفیت دریافت کنند؛ به‌طور موثر درگیر این حرفه شوند و برای بهبود و ارتقای مهارت‌های خود در طول دوران کاری، فرصت‌هایی برای توسعۀ حرفه‌ای باکیفیت داشته باشند. دولت‌ها و شرکای آموزشی همچنین باید از طریق فراهم کردن حقوق و دستمزد شایسته برای معلمان و بهبود شرایط کاری آنان در تمام سطوح آموزشی، به عموم نشان دهند که حرفه معلمی، بسیار با ارزش است.

  امروز در روز جهانی معلم، ضمن ارج نهادن به کمک و نقش پر اهمیت معلمان در بهبود زندگی کودکان و جوانان سراسر جهان، بار دیگر بر تعهد خود مبنی بر افزایش معلمان حرفه‌ای و متبحر در سراسر جهان تاکید می‌کنیم و برای این‌که همه کودکان و جوانان، فارغ از شرایط خویش بتوانند از حق خود در برخورداری از آموزش با کیفیت و زندگی بهتر صیانت کنند، از همه دولت‌ها و جامعه بین‌المللی مصرانه درخواست می‌کنیم تا در این تلاش سترگ به ما بپیوندند.

آدری آزوله، مدیرکل یونسکو

 گی ریدر، مدیرکل سازمان بین‌المللی کار

 هنریتا اچ فور، مدیر اجرایی یونیسف

آچیم استینر، سرپرست برنامه توسعه ملل متحد

 دیوید ادوارد، دبیرکل سازمان بین‌المللی آموزش

مترجم: پیمانه پورهادی

کارشناس گروه آموزش

چاپ

جنگل‌های مانگرو در منطقه‌ای گرمسیری و در محل تلاقی زمین و دریا قرار دارند و به‌عنوان یک اکوسیستم منحصر به‌فرد، برای انسان‌ها، محیط و تنوع زیستی، فواید فراوانی دارند.

جنگل‌های مانگرو، در برابر سونامی، طوفان و بالا آمدن آب دریاها همچون یک سد محافظ هستند که از فرسایش خط ساحلی جلوگیری می‌کنند و کیفیت آب‌های ساحلی را متعادل می‌سازند. جنگل‌های مانگرو همچنین با حفاظت از مناطق ماهیگیری، موجب بهبود امنیت غذایی جوامع ساحلی می‌شوند  و زیستگاه مناسبی برای گونه‌های دریایی در خطر انقراض محسوب می‌شوند . علاوه بر این، مکانیسم طبیعی این جنگل‌ها برای ذخیره کربن، که با عنوان انباشتگاه کربن آبی شناخته می‌شود، موجب کاهش اثرات اختلالات آب و هوایی در مناطق ساحلی می‌شود.

با این حال، اکوسیستم مانگرو امروزه به شدت در معرض تهدید قرار دارد. اکنون به‌دلیل توسعه مناطق ساحلی، پوشش جهانی مانگرو به نسبت ۴۰ سال گذشته، به میزان یک دوم کاهش یافته است.

یونسکو تلاش می‌کند تا از طریق ذخیره‌گاه‌های زیستی و ژئوپارک‌ها، همچون جنگل سونداربانس (که یکی از بزرگ‌ترین جنگل‌های مانگرو جهان است) دانش و اطلاعات مربوط به این اکوسیستم منحصر به‌فرد را توسعه دهد و مدیریت و محافظت از آن را بهبود بخشد. در این راستا، تلاش‌های یونسکو بر توسعه پایدار جوامع محلی و تقویت نقش زنان به‌عنوان ارکان اصلی اقتصاد محلی، متمرکز است.

علاوه بر این، کمیسیون بین‌الدول اقیانوس شناسی یونسکو، یکی از ذی‌نفعان پروژه جهانی “کربن آبی” است، پروژه‌ای که با همکاری سازمان  Conservation Internationalو اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت در حال انجام است. هدف از این پروژه، مقابله با اثرات تغییرات اقلیمی، حفاظت از اکوسیستم‌های دریایی و ساحلی، تجدید این اکوسیستم‌ها و استفاده پایدار از آن هاست که در این راستا حفاظت از جنگل های مانگرو، خلیج‌های جزر و مدی و علف‌های دریایی از اهمیت بسیاری برخوردار است.

این روز بین‌المللی به ما یادآوری می‌کند که تلاش‌هایمان را برای حفاظت از  جنگل‌های مانگرو (اکوسیستمی که وجود آن برای سیاره ما و ساکنان آن بسیار حیاتی است) بیشتر کنیم. روز بین المللی حفاظت از جنگل های مانگرو با پیشنهاد کشور اکوادور در فهرست روزهای بین‌المللی یونسکو به ثبت رسیده است و در حال حاضر نیز این کشور در حال انجام فعالیت‌های قابل توجهی در ذخیره‌گاه زیست‌کره جزایر گالاپاگوس است، فعالیت‌هایی که می‌تواند الهام‌بخش سایر کشورها باشد.

چاپ

در سال ۲۰۱۸ جامعه‌ بین‌الملل صدمین بزرگداشت زادروز نلسون ماندلا، فعال ضد آپارتاید، را برگزار می‌کند. نلسون ماندلا به‌عنوان یکی از بزرگان سیاسی جهان در قرن بیستم، همیشه در یادها خواهد ماند. اکنون که پنج سال از درگذشت وی می‌گذرد، جای خالی این رهبر بزرگ آزادی‌خواه، شجاعت، درایت و اقدامات او در ایجاد اتحاد بین ملت‌ها و تغییر مسیر تاریخ، احساس می‌‍شود.

در سخنرانی تاریخی‌ای که در سال ۱۹۶۴در جریان دادگاه ریونیا انجام داد، نلسون ماندلا چنین اظهار داشت: “من در سر اندیشه‌ جامعه‌ای آزاد و مردم‌سالار  را داشتم که در آن همه با سازش و هماهنگی و با برخورداری از فرصت‌های یکسان در کنار هم زندگی ‌کنند. این آرمانی است که مایلم آنقدر زنده بمانم تا تحقق آن را ببینم و اگر ضرورت ایجاب کند حاضرم برای تحقق این اندیشه جان خود را هم بدهم.”

رسالت ایشان به‌عنوان یک انقلابی مبارز و مخالف آپارتاید، ایجاد برابری میان همه‌ زنان، مردان و کودکان بود. او برای تحقق حقوق بنیادین همه‌ افراد بشر بدون توجه به جنسیت، ملیت یا نژاد تلاش می‌کرد. دقیقاً به همین دلیل است که ماندلا به مدت ۲۷ سال زندانی بود. با وجود زندانی بودن، ماندلا همچنان به آرمان‌هایش پایبند بود و بلافاصله پس از رهایی نیز برای عملی کردن آن‌ها تلاش خود را از سر گرفت.

او در سال ۱۹۹۰، مردان و زنان عادی را تاریخ‌سازان جهان معرفی کرد و گفت، “مشارکت آنان در هر تصمیمی که درباره‌ آینده گرفته می‌شود تنها ضامن تحقق آزادی و مردم‌سالاری به معنای واقعی کلمه است”.

در سال ۲۰۱۸ زنان و مردانی که ماندلا از آن‌ها یاد کرد، ما هستیم. وظیفه‌ بزرگ ما آن است که مطمئن شویم کسی از این قافله عقب نماند و آرمان‌های این مرد بزرگ را ادامه دهیم. به این ترتیب است که یونسکو و کشورهای عضو آن قادر خواهند بود رسالت خود را در زمینه‌ ریشه‌کنی فقر، مبارزه با بی‌عدالتی، ایجاد جوامع مقاوم، فراگیر و صلح‌آمیز عملی کنند و آینده‌ کره‌ زمین و رفاه نسل‌های آتی را تضمین کنند.

از این رو یونسکو از همه‌ کشورهای عضو تقاضای همکاری مجدانه دارد. یونسکو همچنان خود را متعهد به ترویج همکاری‌های بین‌المللی می‌داند.

زندگی ماندلا همچنان الهام‌بخش آزادی‌خواهان جهان خواهد بود.

اودری آزوله

ترجمه: گروه فرهنگ کمیسیون ملی یونسکو – ایران

چاپ

تنوع زیستی منفعتی مشترک و میراثی ارزشمند است که طی میلیون‌ها سال شکل گرفته و سرمایه‌ای است برای انتقال به نسل‌های آینده. تنوع زیستی، تنوع استثنایی اشکال مختلف حیات بر روی کره‌ی زمین و محیط‌های طبیعی مرتبط با آن‌ها – اکو سیستم‌ها – را نشان می‌دهد. تنوع زیستی اهمیت زیادی در بقای نوع بشر دارد چراکه با در اختیار گذاشتن تمام منابع طبیعی، توسعه‌ جوامع بشری را در پی دارد.

با همه‌ این‌ها تنوع زیستی جاودانه نیست. به این معنی که مداخلات انسانی – استفاده‌های بیش از حد از منابع طبیعی، الگوهای مصرف غیرپایدار و آلودگی صنعتی منجر به تغییر اقلیم – همگی آسیب‌های غیرقابل جبرانی به تنوع زیستی وارد کرده‌اند.

این موضوع توسط کارشناسان بین‌المللی که در نشست بین‌دولتی برنامه‌ تنوع‌زیستی و خدمات اکوسیستمی IPBES شرکت کردند، مورد تأکید قرار گرفت. گزارشاتی که توسط این کارشناسان تهیه شده است از تخریب سریع وضعیت تنوع زیستی و تأثیرات مستقیم این تخریب از جمله شیوع بیماری‌ خاص در بین انسان‌ها، حکایت دارد و هم اکنون نیز این آثار قابل مشاهده هستند.

یونسکو به عنوان آژانس همکار IPBES متعهد می‌شود که در مسیر توقف از بین رفتن تنوع زیستی و تقویت استفاده‌ پایدار از اکوسیستم‌ها گام بردارد. به عنوان مثال، هدف برنامه‌ بین‌المللی انسان و کره‌ مسکون سازمان، تضمین تعادل میان فعالیت‌های انسانی و محیط زیست طبیعی است. در دهه‌ تنوع زیستی سازمان ملل متحد (۲۰۲۰-۲۰۱۱)، یونسکو به طور فعال در اجرای کنوانسیون تنوع زیستی که ۲۵ سال پیش توسط ۱۹۷ کشور عضو با هدف حفاظت از تنوع زیستی و به اشتراک‌گذاری برابر و پایدار منابع تصویب شد، همکاری می‌کند. در سایت‌های میراث جهانی، شبکه‌ جهانی ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره و در ژئوپارک‌های جهانی، یونسکو با همکاران خود راه‌حل‌های نوآورانه‌ای را برای حل مشکلات تنوع زیستی و تنوع فرهنگی ارائه می‌کند.

فراتر از نیازفوری به حفاظت از تنوع زیستی و احیای اکوسیستم‌های تخریب شده، این برنامه به تغییر نگرش و توسعه‌اجتماعی و اقتصادی جوامع کمک می‌کند. در این ارتباط، آنچه تحت تأثیر قرار می‌گیرد کیفیت زندگی در کره‌ زمین است که لازمه‌ارتقای آن همکاری، احترام به تنوع و احترام به انسجام میان نسل‌ها است. این‌ها ارزش‌هایی هستند که در سایه‌ آموزش برای پیشرفت پایدار کسب شده و به بار می‌نشینند.

هدف از این روز بین‌المللی ارتقای آگاهی‌ها در مورد مسائلی است که امروز و در آینده در حیات انسان‌ها تأثیرگذار خواهند بود. در این روز جا دارد یادی کنیم از یک ضرب‌المثل زیبای ایندو-آمریکایی:

“ما زمین را از نیاکانمان به ارث نمی‌بریم؛ ما آن را از کودکانمان به امانت می‌گیریم”.

ترجمه: گروه علوم کمیسیون ملی یونسکو – ایران

چاپ

ورزش مقوله ای است که با تلاش های فردی، جمعی، فعالیت های فردی و اجتماعی ما سر و کار دارد. ورزش بر پایه مفاهیمی چون احترام، خرد، یکپارچگی و تعامل متکی است و به رشد و شکوفایی افراد، فارغ از سن، جنسیت، اصالت، عقاید و افکار آن ها کمک می کند. به همین دلیل است که ورزش بستر منحصر به فردی برای تفکر، فعالیت و دگرگون ساختن جوامع است.

یونسکو نقش مهمی در تحقق اهداف فوق الذکر دارد، برای مثال، برنامه عمل کازان که سال گذشته توسط کنفرانس بین المللی وزرا و مقامات رسمی مسئول در حوزه ورزش و تربیت بدنی در فدراسیون روسیه به تصویب رسید، از همکاری های بین المللی در زمینه سیاست های ورزشی حمایت می کند.

یونسکو با در نظر گرفتن اهمیت ورزش، برای پنجمین سال متوالی، روز جهانی ورزش برای صلح و توسعه (۶ آوریل) را گرامی می دارد. در این روز، یونسکو به همراه شرکای خود در یک برنامه گسترده آنلاین شرکت می کند و علاقه مندان می توانند با به اشتراک گذاشتن هشتگ  #IDSDP2018 در این رویداد شرکت کنند و رویدادها و فعالیت های خود را در سایت  sportanddev.org به اشتراک بگذارند. ما از شما می خواهیم که به حرکت #whitecard campaign ملحق شوید و ایده های خلاقانه خود را در سایت  www.april6.org به اشتراک بگذارید.

توازن و جهان شمولی از ارزش های ورزش هستند. ما باید در روز جهانی ورزش برای صلح و توسعه، انرژی و عزم خود را به کارگیریم تا با استفاده از ورزش، دنیایی سرشار از احترام، آرامش و مشارکت بسازیم.

چاپ